W ciągłym tempie naszego życia, nie jest trudno znaleźć sytuacje nacechowane stresem i napięciem. Te czynniki mogą narastać w czasie, prowadząc do różnorodnych problemów zdrowotnych, zarówno psychicznych, jak i psychosomatycznych. Dlatego też, warto posiadać w swojej „skrzynce narzędzi” metody, które umożliwiliby nam osiąganie regularnego stanu głębokiego odpoczynku oraz radzenia sobie z psychicznymi napięciami. Jednym z takich narzędzi jest trening autogenny Schultza, będący techniką relaksacji neuromięśniowej, stworzoną przez dr. Johannesa Heinricha Schultza. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tej metodzie, przedstawiając jej podstawowe założenia, efektywność oraz szczegółową technikę.
Trening autogenny Schultza to specyficzna metoda relaksacji stosowana w celu osiągnięcia głębokiego stanu spokoju. Metoda ta łączy elementy hipnozy, jogi oraz medytacji zen, ale nie jest związana z filozofią tych praktyk. Dzięki braku skutków ubocznych, może być bezpiecznie stosowana przez osoby w różnym wieku, od dzieci po seniorów.
Metoda ta została po raz pierwszy zaprezentowana światu przez dr. Johannesa Heinricha Schultza w jego monografii „Trening autogenny” z 1932 roku. Trening Schultza dzieli się na dwie części – podstawowy trening autogenny oraz bardziej zaawansowaną medytację autogenną. Do opanowania podstaw tej techniki wystarczy 12 tygodni, podczas których przechodzimy przez sześć etapów treningu.
Twórca metody, dr Schultz, pragnął stworzyć prostą technikę relaksacji, którą każdy mógłby samodzielnie zastosować. Pomimo upływu lat, jego trening autogenny nie stracił na popularności. Na jego podstawie powstało nawet kilka skróconych i zmodyfikowanych wersji, które z powodzeniem są wykorzystywane w psychoterapii.
Trening autogenny Schultza jest techniką autoterapii (samoleczenia), w której kluczową rolę odgrywa autosugestia. Główne cele tej metody to: stymulacja układu przywspółczulnego (odpowiedzialnego za stan relaksu), rozwijanie pozytywnych cech charakteru (wytrwałość, chęć do współpracy, zdolność samoobserwacji), regeneracja psychiczna i fizyczna organizmu oraz ograniczenie negatywnych odczuć psychicznych (np. niepewność, lęk, smutek).
Podstawą treningu autogennego jest system ćwiczeń opartych na skoncentrowaniu uwagi na sygnałach płynących z naszego ciała, wspomaganym przez komunikaty autosugestywne. Celem tych ćwiczeń jest nauka rozumienia i kontrolowania sygnałów wysyłanych przez nasze ciało i umysł. Kluczowe dla efektywności tej metody jest osiągnięcie stanu relaksacji, który wpływa korzystnie na zużycie tlenu, rytm serca, poziom kwasu mlekowego w organizmie oraz intensywność fal alfa w mózgu.