Ucho jest złożonym narządem zmysłowym, które umożliwia nam odbieranie i interpretację dźwięków. Działa jako medium, które przekazuje dźwięki do mózgu, zapewniając nam możliwość komunikacji z otaczającym nas środowiskiem. Dodatkowo, wnętrze ucha pełni kluczową rolę w utrzymaniu równowagi. Z powodu swojej delikatnej natury, ucho wymaga specjalnej troski. Ciągłe eksponowanie na hałasy czy inne szkodliwe czynniki może prowadzić do uszkodzeń słuchu, a nawet do nieodwracalnej głuchoty. W tym artykule przyjrzymy się bliżej budowie, funkcjom i najczęstszym schorzeniom ucha, które mogą wpływać na jego zdrowie i funkcjonowanie.
Narząd słuchu jakim jest ucho składa się z trzech głównych części:
Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny usznej i przewodu słuchowego zewnętrznego, który odpowiada za zbieranie dźwięków i kierowanie ich do wnętrza ucha. Przewód słuchowy zewnętrzny zawiera gruczoły wytwarzające woskowinę, która pełni funkcje ochronne przed zanieczyszczeniami i infekcjami.
Ucho środkowe to niewielka przestrzeń zawierająca błonę bębenkową i trzy kosteczki słuchowe (młoteczek, kowadełko, strzemiączko), które mogą poruszać się dzięki działaniu napinacza błony bębenkowej i mięśnia strzemiączkowego. Wibracje powstające pod wpływem dźwięków na błonie bębenkowej, są wzmacniane przez kosteczki słuchowe i przenoszone do ucha wewnętrznego. Trąbka Eustachiusza, znajdująca się w uchu środkowym, reguluje ciśnienie powietrza po obu stronach błony bębenkowej, co jest kluczowe dla jej prawidłowego działania.
Ucho wewnętrzne jest najbardziej skomplikowaną częścią ucha. Składa się z dwóch głównych elementów: ślimaka odpowiadającego za słuch i kanałów półkolistych odgrywających rolę w utrzymaniu równowagi. Ślimak przetwarza ruchy płynu wewnątrz ucha na impulsy elektryczne, które następnie są kierowane do mózgu przez nerw słuchowy, umożliwiając nam percepcję dźwięków. Kanały półkoliste, wypełnione płynem z drobnymi kryształkami węglanu wapnia, służą do dostarczania mózgowi informacji o położeniu ciała i jego ruchach w przestrzeni, co jest niezbędne dla zachowania stabilności.