Strefy niebieskie to pojęcie wywodzące się z obserwacji geograficznych, które zaskakująco zbiegają się z obszarami o najdłuższej średniej długości życia. Ludzie zamieszkujący te rejony wykazują nie tylko wydłużoną żywotność, ale także lepszą jakość zdrowia, co sugeruje zależność od warunków odżywiania. Naśladując ich sposoby żywienia, możemy osiągnąć podobne wyniki w zakresie długowieczności.
Zgodnie z badaniem przeprowadzonym w Danii na grupie bliźniąt, genetyka ma wpływ na długość życia jedynie w 20%. Pozostałe 80% można przypisać stylowi życia i dietom stosowanym przez badanych. Dan Buettner, twórca koncepcji stref niebieskich, postanowił więc zbadać tereny o najwyższej przewidywanej długości życia. Po przebadaniu różnych regionów świata we współpracy z zespołem National Geographic i demografami międzynarodowymi, ustalił pięć takich stref niebieskich: Grecką wyspę Ikaria, Japońską Okinawę, Sardynię we Włoszech, Loma Linda w Kalifornii i Nicoyę w Kostaryce.
Osoby żyjące w strefach niebieskich, według analizy Buettnera, charakteryzują się dietą opartą niemal wyłącznie na produktach roślinnych. Mięso stanowi znikomy element ich diety. Podstawowe źródło białka stanowią warzywa strączkowe, a większość pochłanianych kalorii pochodzi z pełnoziarnistego pieczywa na zakwasie. Dieta bogata jest też w owoce, orzechy, ryby (zwłaszcza sardynki i anchois), jajka (maksymalnie 3 na tydzień) oraz ser i jogurt z mleka owczego i koziego. Kluczowym elementem jest także umiar – zdaniem Buettnera, należy przestać jeść po osiągnięciu poziomu 80% nasycenia.
Buettner zauważa też, że dieta to nie wszystko – istotne znaczenie dla długowieczności mają również regularna aktywność fizyczna, bogate życie towarzyskie i rodzinne, odpowiedni czas na odpoczynek oraz posiadanie celu w życiu.
A więc jakie korzyści przynosi dieta stref niebieskich? Oprócz potencjalnego wydłużenia życia, dieta ta może również zapewnić szereg innych korzyści zdrowotnych. Bogactwo warzyw, owoców i węglowodanów złożonych, przy minimalnym spożyciu mięsa, słodyczy i nabiału, może skutkować obniżeniem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 oraz niektórych nowotworów.