Początki rozpoznawania ptasiej grypy sięgają 1878 roku, kiedy to po raz pierwszy zauważono tę chorobę u drobiu we Włoszech. Wówczas określano ją jako „pomór drobiu”. Od tamtego czasu co jakiś czas pojawiały się informacje o endemicznych przypadkach tej choroby w różnych regionach Europy. Jakie zagrożenia niesie ptasia grypa dla człowieka? Czym charakteryzują się jej symptomy i jak wygląda proces jej leczenia?
Ptasia grypa zalicza się do grupy chorób zwanych zoonozami, które są przenoszone z zwierząt na ludzi. Jest to infekcja wirusowa, za którą najczęściej odpowiada wirus A/H5N1 i H7N9. Jednakże, trzeba pamiętać o tym, że te wirusy mają zdolność do częstych mutacji i zmian.
Na podstawie typów antygenów wirusa grypy można wyróżnić cztery główne typy: A, B, C i D. Do zachorowań na grypę u ludzi prowadzą typy A i B. Wirus A/H5N1 jest podtypem wirusa grypy, gdzie poszczególne litery oznaczają białka antygenowe, czyli hemaglutyniny (H) i neuraminidazy (N).
Czy ptasia grypa może dotknąć również ludzi? Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, od 2020 roku odnotowano 12 przypadków zakażenia wirusem ptasiej grypy A (H5N1) u ludzi. Cztery z nich miały ciężki przebieg, reszta była łagodna lub bezobjawowa. Jak doszło do zakażeń? „Zdecydowana większość infekcji wirusem H5N1 u ludzi wynika z bezpośredniego lub pośredniego kontaktu z zakażonym żywym lub martwym drobiem”. Najwięcej przypadków zakażeń ptasią grypą u ludzi odnotowano w Azji i Egipcie. Na terenie Europy nie stwierdzono jeszcze przypadków ptasiej grypy u ludzi. Natomiast potwierdzone przypadki zakażeń u ludzi miały miejsce w Turcji oraz w Azerbejdżanie (w 2006 roku).