Bubalus bubalis, czyli bawół wodny, został udomowiony w Azji około 6300 lat temu, według opinii wielu naukowców. Na dzień dzisiejszy hodowane są dwie jego odmiany – rzeczna, typowa dla południowej Azji oraz Bałkanów, i błotna – udomowiona w Chinach około 4000 lat temu. Pomimo że ta ostatnia daje niewielkie ilości mleka, jest często wykorzystywana jako zwierzę pociągowe. Odmienne społeczeństwa tradycyjne ceniły nie tylko mięso bawola ale także mleko, które było już przysmakiem w czasach starożytnego Rzymu. Hodowla bawołów rozwinęła się znacznie we Włoszech w średniowieczu, a produkty nabiałowe z ich mleka stały się nieodłącznym elementem włoskiej kuchni.
W Azji do tej pory większa część pozyskiwanego mleka bawolego jest spożywana bezpośrednio, najczęściej po uprzednim pasteryzowaniu. Produkty nabiałowe są wytwarzane jedynie z nadmiaru tego mleka. Rozcieńczone mleko bawole jest w Indiach znane jako napój dla biednych.