Technika masażu Kobido, pochodząca z Japonii, mimo że nie jest tak dobrze znana jak inne japońskie metody manualne, zdobywa coraz większą popularność jako alternatywa dla chirurgii plastycznej. „Kobido” w tłumaczeniu z japońskiego oznacza „Dom pachnącego piękna”, co świetnie oddaje tradycyjność i nacisk na estetykę tej techniki.
Jednakże, choć Kobido jest coraz częściej oferowane przez nowoczesne salony spa i gabinety kosmetyczne, to za tą nazwą nie zawsze kryje się prawdziwy japoński rytuał realizowany według pięciusetletnich zasad – na świecie istnieje tylko kilka osób posiadających licencję do praktykowania Kobido. Mimo to, nawet uproszczona wersja tego masażu twarzy może przynosić korzystne efekty dla urody. Zwolennicy Kobido uznają go za najstarszą i najbardziej zaawansowaną technicznie formę japońskiego masażu twarzy.
Historia japońskich masaży sięga aż 1000 roku p.n.e., kiedy buddyjscy mnisi studiujący w Chinach wprowadzili je do Japonii. Pierwsza oryginalna japońska technika masażu, „Tui Na”, wyewoluowała w VIII wieku n.e. Technika ta, oznaczająca pchnięcie, podniesienie i ścisnięcie, stanowi podstawę dla obecnie popularnego na całym świecie masażu Shiatsu, który paradoksalnie jest wynalazkiem XX wieku.
Jednak to już w XIV wieku japoński doktor Akashi Kan Ichi stworzył swoją wersję „Tui Na”, znaną jako Anma, opierającą się na ucisku i pocieraniu skóry. Do dziś Anma jest stosowana jako praktyka terapeutyczna, jednak w XV wieku na fali rosnącego zainteresowania korzyściami zdrowotnymi płynącymi z dotyku, wyodrębniła się z niej odmienna forma masażu skoncentrowana na poprawie wyglądu i zwalczaniu oznak starzenia. Mówi legenda, że w 1472 roku u podnóża góry Fidżi odbył się wielki konkurs masażu, podczas którego dwaj mistrzowie Anma przez kilka miesięcy rywalizowali ze sobą, skupiając się m.in. na masażu twarzy. Wynikiem tego pojedynku był system Kobido, który dzisiaj jest chroniony jako marka handlowa i wymaga specjalistycznego szkolenia i licencji do praktykowania pod tą nazwą.
Kobido jest zarówno tradycją rodzinna, jak i firmą, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Tylko aktualny dziedzic słynnej linii masażystów ma prawo szkolić przyszłe pokolenia mistrzów i nauczycieli.
W swojej naturze Kobido to przede wszystkim masaż twarzy mający na celu stymulację mięśni mimicznych. Wykorzystuje on nie tylko technikę ucisku, ale także wibracje i oklepywanie, aby pobudzić mięśnie do pracy i jednocześnie poprawić krążenie w tkankach twarzy. Mistrzowie Kobido masują również szyję, ramiona, dłonie i stopy. Wiedza i umiejętności związane z Kobido są rozbite na pięć oficjalnych poziomów, a prawo do kształcenia nowych adeptów tej sztuki mają jedynie osoby z najwyższym stopniem zaawansowania.
Praktyka Kobido zawiera 48 kategorii ruchów (łącznie około tysiąca ruchów), które są bezpośrednio powiązane z filozofią wschodniej: celem masażu jest przemiana kobiecego pierwiastka Yin na jasny, aktywny męski pierwiastek Yang, aby poprawić ogólną energię Chi danej osoby. Dla niewtajemniczonych warto wyjaśnić, że według starożytnych chińskich przekonań, Chi jest odpowiedzialne za nasze zdrowie i samopoczucie, a człowiek powinien robić wszystko, aby ułatwiać jej przepływ i równowagę, zapobiegając ewentualnym blokadom. Filozofia Kobido mówi, że najdoskonalsze piękno jest wynikiem harmonii zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego, na które masaż ma wpływ. W połączeniu ze specjalistycznymi produktami pomaga to osiągnąć naprawdę piękną skórę.